اثر تمرین ورزشی استقامتی و اسید گالیک بر فاکتور نکروز دهندۀ تومور آلفا در یک مدل حیوانی بیماری آلزایمر

مقدمه: بیماری آلزایمر یک اختلال تخریب‌کنندۀ عصبی غیرقابل بازگشت تدریجی است که در آن نورون‌ها به‌ویژه آن‌هایی که در منطقۀ حافظه هستند، آسیب می‌بینند و سبب افزایش سطح سایتوکاین‌هایی مانند فاکتور نکروز دهندۀ تومور آلفا می‌گردد. در مطالعه حاضر، ما اثر تمرین ورزشی استقامتی و تجویز مزمن اسید گالیک را بر سطح فاکتور نکروز دهندۀ تومور آلفا در هیپوکامپ موش‌ صحرایی در مدل بیماری آلزایمر در معرض قرار گرفته با تری متیل تین بررسی کردیم. مواد و روش‌ها: 70 سر موش صحرایی مادۀ نژاد اسپراگ داولی به هفت گروه تقسیم شدند: 1. کنترل 2. بیماری آلزایمر 3. اسید گالیک 50 4. اسید گالیک 100 5. تمرین 6. تمرین و اسید گالیک 50 7. تمرین و اسید گالیک 100. به‌منظور القاء بیماری آلزایمر، تری متیل تین (8 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن) به‌صورت درون صفاقی به موش‌های صحرایی به گروه‌های 2 تا 7 تزریق گردید. موش‌های صحرایی در گروه‌های 5، 6 و 7 یک برنامۀ ورزشی هشت هفته‌ای را روی یک تردمیل متحرک (با سرعت 15 تا 20 متر در دقیقه، شیب 0% به مدت 15 تا 30 دقیقه در روز و 5 روز در هفته) انجام دادند. حیوانات گروه‌های 3 و 6 در معرض 50 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن اسید گالیک و حیوانات گروه‌های 4 و 7 در معرض 100 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن اسید گالیک به‌صورت روزانه به مدت دو هفته قرار گرفتند. سپس سطح فاکتور نکروز دهندۀ تومور آلفا در هیپوکامپ اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان دادند که سطح فاکتور نکروز دهندۀ تومور آلفا در هیپوکامپ در تمام گروه‌های آزمایش در مقایسه با گروه بیماری آلزایمر کاهش یافت. نتیجه‌گیری: یافته‌های ما نشان دادند که تمرین ورزشی استقامت، مصرف اسید گالیک و به‌کارگیری هم اسید گالیک و هم درمان مشترک با تمرین اثرات تعدیل گر ایمنی دارد و می‌تواند برای مهار آزادسازی سایتوکاین پس از مسمومیت با تری متیل تین استفاده گردد.